Z obfitości serca mówią usta czyli jak nas widzą tak nas piszą.

To wszystko mówił Jezus tłumom w przypowieściach, a bez przypowieści nic im nie mówił.

To częste że nauczyciel  chcąc przybliżyć  uczniom istotę problemu sięga po  przykłady zawierające w swej treści symbole i archetypy czytelne i zrozumiałe dla  ludzi pochodzących z tego samego  kręgu;kulturowego,religijnego
,cywilizacyjnego itp.
Mówiąc krótko nauczyciel musi odwoływać się do wzorców,motywów i schematów  jakimi posługuje się jego audytorium.W przeciwnym wypadku jego nauki nie będą  właściwie i w pełni rozumiane przez uczniów.

W środowiskach chasydzkich tamtejsi nauczyciele zwani rabinami lub cadykami,też posługują się przypowieściami.Chasydzkie przypowieści nazywają się maisami.Jest ich dużo a nawet bardzo dużo bo na każdą życiową sytuację,ale ich liczba jest skończona.Chasydzcy rabini znają je i od nich rozpoczynają każdą "lekcje"  Tory,Talmudu,Kabały,czy innego religijnego traktatu.


Maisa nr 404  do rozważania przy szabasowym stole od  lubawitzkiego chasydzkiego  rebe Daniela Bułocznika.

Sława rabina Cwi  Hirscha  Horowitza z Czortkowa,założyciela słynnej dynastii rabinackiej,promieniowała nie tylko na najbliższą okolicę ale i na odległe terytoria.Jego pobożność i mądrość  przyciągały  z najodleglejszych  okolic  ludzi pragnących uczyć się  od niego nauk zawartych w torze,talmudzie i kabale, zasięgnąć porady,lub po prostu porozmawiać (link 1)
Pewnego razu przybył z daleka  Amszel Mayer,młodzieniec  pobożny  i inteligentny  którego gorliwość  tak wzruszyła Cwi Horowitza że  postanowił uczynić go swoim sekretarzem.
Amszel powierzone obowiązki wykonywał   z ochotą i oddaniem,chłonął każde słowo mistrza  i starał się swym wzorowym postępowaniem być godnym takiego nauczyciela.
Niestety po niespełna roku wezwany listem umierającego ojca zmuszony był wrócić do rodzinnego domu i zająć się  upadającymi finansami .

Rebe Cwi Horowitz miał córkę na wesele i posag której od wielu lat odkładał pieniądze.Uzbierał  ich już 500 złoty w złotych monetach.Raz w roku w czasie poprzedzającym święto Pesach,przy okazji   porządkowania spraw finansowych,miał rebe we zwyczaju dobywanie z szuflady biurka skórzanego portfela ze złotymi
monetami,przeliczanie ich i ponowne odkładanie na dno szuflady.

Krótko po wyjeździe ulubionego ucznia Amszela przybliżało się Pesach i znów rebe Horowitz  postanowił powtórzyć  utrwalony już "rytuał". Ale cóż to??!!  w szufladzie biurka  nie było portfela !  nie było go też w żadnej innej szufladzie,nie było go ani na biurku ani pod biurkiem,nie było go nigdzie !
Zdesperowany zwołał rodzinną naradę podczas której  ku jego rozpaczy i synowie i żona byli zgodni co do tego że pieniądze ukradł Amszel. Wkrótce po jego odjeździe do Czortkowa zaczęły docierać informacje o tym że ponoć otworzył duży sklep.Teraz staje się jasne skąd miał na to fundusze.
Rozpacz rabina wynikała z faktu że  zgodnie z Torą bezpodstawne rzucenie oskarżenia jest ciężkim
grzechem.Rebe miał zaufanie do Amszela i  bolał nad myślą że jego rodzina  oskarżając go o kradzież ściąga na swoją głowy  grzech.
Pojechał więc do Amszela Mayera aby wyjaśnić  wątpliwości.Dawny uczeń pilnie go wysłuchał a  następnie z pokorą wyznał-tak,to ja w chwili słabości zabrałem portfel z pieniędzmi.Teraz tego bardzo żałuję i gotów jestem oddać zrabowane.Dziś dysponuję kwotę 200 złotych ale w najbliższym czasie oddam pozostałe 300 złotych.

Rabin Cwi Horowitz wracał do domu podwójnie szczęśliwy.Raz dlatego że podejrzenia bliskich okazały się słuszne  więc są bez grzechu, a dwa dlatego że pieniądze się odnalazły.

Minęło jeszcze kilka miesięcy i  rebe Horowitz ku swojemu zaskoczeniu został  wezwany  przez urzędnika pełniącego funkcję szefa  policyjnego posterunku.
Urzędnik  zapytał go o wygląd i zawartość portfela który jeszcze niedawno był własnością rebe.Cwi Horowitz zgodnie z prawdą odpowiedział że portfel był z ciemno brązowej skóry i zawierał 500 złotych monet.
Urzędnik oddał  rebiemu portfel z zawartością nieomal całej sumy.Brakowało zaledwie kilku monet.

Okazało się że  uwagę okolicznego karczmarza zwrócił  polski wieśniak który hojnie stawiał wszystkim  gościom wódkę choć wcześniej nigdy nie miał pieniędzy.Podejrzliwy karczmarz poszedł do urzędnika i podzielił się swoimi wątpliwościami.Przebiegły urzędnik polecił mu aby następnym razem  mocno upił wieśniaka a potem wziął go na spytki.Tak też się stało.Chłop upił się mocną gorzałką i wyznał że jego żona od wielu lat sprzątająca w domu rabina pewnego razu zajrzała do niedomkniętej szuflady w której leżał portfel pełen złotych monet i zabrała go.Aby nie budzić podejrzeń nagłym bogactwem zdobycz zakopali na  podwórku i  postanowili że przez pewien czas nie będą z niej korzystać.Niestety pokusa była silniejsza i kilka monet wydali na pijaństwo .Polski wieśniak
i jego żona-złodziejka,trafili do więzienia.

Rebe Cwi Horowitz wysłuchawszy tej relacji był oszołomiony.W głowie kłębiły mu myśli  z którymi nie mógł sobie poradzić więc postanowił  wyjaśnić  tę dziwną sytuację i złożył ponowną wizytę  ulubionemu uczniowi Amszelowi Mayerowi.
Amszel zapytany o to dlaczego przyznał się do  grzechu którego nie popełnił odpowiedział że  myśl o tym że prawda mogłaby  być powodem dodatkowej zgryzoty rabina  zatroskanego nie tylko stratą pieniędzy ale i myślą o tym że na jego rodzinie ciąży poważny grzech,była nie do zniesienia więc wolał już wziąć na siebie winę.W końcu chodziło tylko o pokonanie własnej dumy i  o pieniądze czyli nic istotnego.Jeśli za cenę tak niewielką można było zapewnić  rabiemy spokój to on-Amszel, gotów był bez wahania to uczynić.
Rebe Cwi Horowitz zatopił się w modlitwie podczas której jego dusza wznosiła się na poziomy tak wysokie że docierała do  sfer w których przebywają archanioły i inne najwyższe istoty.
Kiedy zakończył medytację  pobłogosławił Amszela Mayera na   bajkowe bogactwo jakie od tego momentu  miało być dla niego i jego potomków nagrodą za  pobożność i oddanie najwyższej próby.
Amszel Mayer ostatecznie przybrał  nazwisko Rodszyld i faktycznie od tamtego  czasu wszystko czego się dotknł on a później  jego potomkowie przemienia się bogactwo.(link 2)
(link3;4) 
Żydzi związani z  chasydzkim ruchem Chabat Lubiwitz wierzą że  od tamtej ekstatycznej modlitwy rebe Cwi Horowitza  pewni rabini posiadają moc  wypraszania u Boga secjalnego typu błogosławieństwa a mianowicie błogosławieństwa przekładającego się  na finansowe powodzenie dla tego czy innego bogobojnego  Żyda.
W tym celu trzeba się udać do pośredniczącego rabina który na znak tego że błogosławieństwo się dokanało wręcza wiernemu jednodolarowy banknot.Na temat tych cudownych zdarzeń istnieje wiele świadectw (lin 6,6a,6b)


Pewnego razu do rabina przybyła grupa  zmartwionych i wzburzonych chasydów. Mieli nie lada zgryz; tytułem podatku kazano im zapłacić sumę pieniędzy która wedle ich oceny była wysoka ponad wszelką miarę.
Znany z mądrości uczony cadyk  miał im  wyjaśnić  tego  więc jak zwykle uczynił to za pośrednictwem maisy.

Maisa nr 381 do rozważania przy szabasowym stole od lubawitzkiego chasyda rebe Daniela Bułocznika.

Kiedy z Hiszpanii wypędzano Żydów którzy nie chcieli przyjąć chrześcijaństwa,załadowano ich na trzy duże okręty,wysłano na otwarte morze i   poradzono aby   Bóg skoro tak sobie ich upodobał  sam zawiódł ich w to miejsce które będzie dla nich najdogodniejsze.
W tym czasie  Bóg przywołał przed swoje oblicze wszystkich siedemdziesięciu aniołów sprawujących opiekę nad wszystkimi siedemdziesięcioma narodami świata aby z nimi ustalić gdzie ulokować Żydów. Wszystkie anioły poza jednym,odmówiły przyjęcia ich.
Przyczyną odmowy była obawa że  kiedy  pojawi się Mesjasz a ten  pojawi się tam gdzie będą Żydzi,całe zło w tym ich narody,zgodnie z zapowiedzią będą  usunięte z oblicza Ziemi.
I tylko anioł patronujący  Polakom   wykalkulował sobie że nim przyjdzie Mesjasz dzięki Żydom on- anioł
stróż,może  sobie  zaskarbić u Boga wiele zasług.
Kiedy pojawią się Żydzi ze swym kłamstwami,machlojkami i zaczną oszukiwać  Polaków  to  wtedy oni będą się dużo modlić ,wzywać  anioła stróża  ku pomocy co z pewnością zostanie zauważone przez Boga i jego  rola jako patrona pobożnego  narodu znacznie wzrośnie. Żydzi są na razie w morzy co  po hebrajsku określa się słowem  efker czyli  "nigdzie" ," w żadnym konkretnym miejscu"  ,więc trzeba się zgodzić a potem się zobaczy-tak kalkulował anielski opiekun  Polaków.
Kiedy Żydzi już się pojawili i zajęli miejsce wyznaczone im przez króla Kazimierza zachowywali się godnie.A kiedy objawił się wśród nich posłany od Boga Israel Baal Szem Tow który odkrył  na nowo żydowską duchowość i wprowadził Żydów na ścieżki  wiodące ich dusze ku najwyższym sferom a ich pobożność i gorliwość stała się podobna do tej z czasów Pierwszej Świątyni  tak że  odmawiana przez nich modlitwa  Shema Izrael Adonai Elohenu Adonai Ehad  docierała do Najwyższego,anioł poważnie się zaniepokoił. (link 5) 
Mieli kraść a nie kradną,mieli oszukiwać a nie oszukują,mieli swoją niegodziwością gnębić Polaków  a miast tego żyją z nimi w zgodzie więc gdzie moje przewidywane  profity?
Rozczarowany zwrócił się do Boga z prośbą aby zabrał  Żydów  z  Polski i osadził gdzie indziej.
 Poirytowany Bóg zawyrokował:wszystkie materialne pożytki wynikające z faktu przebywania w Polsce Żydów twój naród może zatrzymywać  dla siebie.Ale za to że umieściłeś mój naród w sferze niebytu określanego słowem  efker ,od tej chwili skazuje twój naród na wieczne zawieszenie w niebycie, na wieczne "nigdzie".
(link 7 )


PS
Maisa bez numeru porządkowego do weekendowego  rozważania ode mnie.

Kiedy za sprawą najwyższego zwierzchnika jednego z chrześcijańskich Kościołów przez czysty przypadek Polaka, w  przynależących mu  świątyniach również zaczęto wznosić Shema Israel adonai elohenu adonai ehad,wtedy i wierni i cała Kościół również stali się efker.